آيات
1 - مرگ، مخلوق خداوند :
«الذى خلق الموت و الحيوة ليبلوكم ايّكم احسن عملاً» ملك، 2
آن كس كه مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كداميك از شما بهتر عمل مىكند .
2 - مرگ سنّت همگانى :
الف) «اينما تكونوا يدرككم الموت و لو كنتم فى بروج مشيّده» نساء، 78
هر جا باشيد مرگ شما را درمىيابد هرچند در برجهاى محكم باشيد .
ب ) «كلّ نفس ذائقة الموت» آل عمران، 185
هركسى مرگ را مىچشد .
ج ) «قل انّ الموت الذى تفرّون منه فانّه ملاقيكم» جمعه، 8
بگو اين مرگ كه از آن فرار مىكنيد سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد .
3 - علّت ترس انسان از مرگ (اعمال غير شايسته):
«قل ان كانت لكم الدار الاخرة عنداللَّه خالصة من دون الناس فتمنّوا الموت ان كنتم صادقين و لن يتمنّوه ابداً بما قدمت ايديهم» بقره، 95-94
بگو اگر «آنچنان كه مدّعى هستيد» سراى ديگر در نزد خدا مخصوص شماست نه ساير مردم پس آرزوى مرگ كنيد اگر راست مىگوييد ولى آنها به خاطر اعمال بدى كه پيش از خود فرستادند هرگز آرزوى مرگ نخواهند كرد .
4 - مسلمان مردن با ارزش است:
«فلا تموتنّ الا و انتم مسلمون» بقره، 132
شما جز به آيين اسلام «تسليم در برابر فرمان خدا» از دنيا نرويد .
نظرات شما عزیزان: